 |
| |
ΘΑΛΑΣΣΙΟ ΠΑΡΚΟ
Η αναγκαιότητα για την προστασία της μεσογειακής φώκιας ήταν το κίνητρο για τη δημιουργία του θαλάσσιου πάρκου. Οι προσπάθειες ξεκίνησαν το 1983 με την υπογραφή της σύμβασης μεταξύ του ΥΠΕΧΩΔΕ και της ΕΟΚ για την πραγματοποίηση αρχικών ερευνών που σκοπό είχανε την εκτίμηση της περιβαλλοντικής αξίας της περιοχής.
Ο χώρος του πάρκου είναι ιδανικός και περιλαμβάνει ένα φυσικό μεσογειακό οικοσύστημα πολύ αρμονικό και ισορροπημένο. Οι σπηλιές πάνω στη γη, οι σταλακτίτες, οι σταλαγμίτες, οι παράλιες και υποθαλάσσιες σπηλιές έχουν όχι μόνο αισθητικό αλλά και βιολογικό ενδιαφέρον. Η γεωλογική και βιολογική εξέλιξη των Βορείων Σποράδων έχει τις ρίζες της στους προϊστορικούς χρόνους, όταν τα υπάρχοντα νησιά αποτελούσαν μια χερσόνησο ενωμένη με το Πήλιο.
Η μεσογειακή φώκια (monachus-monachus) απειλείται σήμερα από εξαφάνιση και ο μεγαλύτερος γνωστός πληθυσμός βρίσκεται στις Β. Σποράδες. Η πλούσια χλωρίδα και πανίδα των ερημονήσων είναι ιδανική για τις απαιτήσεις διατροφής της φώκιας και συνιστά τις κατάλληλες συνθήκες για την αναπαραγωγή της.
Το νησάκι ΠΙΠΕΡΙ είναι το φυσικό καταφύγιο για τη μεσογειακή φώκια και για το λόγο αυτό η προσέγγιση λιγότερο από τα 3 μίλια στο νησί απαγορεύεται. Η προσέγγιση επιτρέπεται μόνο σε ερευνητικές ομάδες που έχουν ειδική άδεια.
Τα ερημόνησα στα Β.Α. της Αλοννήσου είναι ένας παράδεισος για την άγρια ζωή. Το νησάκι Γιούρα είναι ένας βοτανικός παράδεισος για σπάνια φυτά και σπάνια είδη. Εκεί υπάρχει και το μοναδικό σπάνιο είδος αιγάγρου.
Στα απόκρημνα βράχια στο νησί Σκάντζουρα βρίσκει καταφύγιο σπάνιο είδος γερακιού.
Στο Γέρακα (Β. άκρο της Αλοννήσου) έχουν ανεγερθεί οι εγκαταστάσεις με σκοπό τη στέγαση των ερευνητικών δραστηριοτήτων στο χώρο του θαλάσσιου πάρκου.
Η λειτουργία του θαλάσσιου πάρκου, η εποπτεία της περιοχής εκτός από την προστασία της φώκιας monachus-monachus και των υπολοίπων σπάνιων ειδών, συμβάλλει στη δημιουργία τουριστικού περιβάλλοντος υψηλών προδιαγραφών και στην οικονομική ανάπτυξη της περιοχής. |
|
